Aangemoedigd door ex-collega Rogier (telewerkcentrum) en middelbareschoolvriendin Jennifer (pieternieuwlandcollege) type ik door. Ik moet. Ik ben het verplicht. Aan m'n fans. Weet je. We, Jennifer en ik, kopstukken in het culturele leven van Amsterdam, aten bij de Kring. De band -Benjamin Herman- at achter ons.
Ik lees Alain de Botton, Ode aan de arbeid. Briljant boek waarin een Zwitserse jonge filosoof, wonend in Engeland de kleinste en banaalste details uit werken, arbeid, verbindt aan universele dilemma's. Ik lig regelmatig in een deuk.
Wil ik deze doorstart waarmaken dan moet ik met deze paar regels die ook niet echt geweldig leuk en geestig zijn opgeschreven toch tevreden zijn.
Oja ik ga morgen naar de Nationale Marketing Dag, of kan ik dat beter twitteren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten