dinsdag 19 oktober 2010

For Every Woman

Gedicht, aangereikt gekregen van een student, de opdracht was: verdiep je een week in de megatrend feminisering. Hij had het gelezen op de muur van een kraakpand. Naar het gedicht op de website

For Every Woman
By Nancy R. Smith, copyright 1973

About this poem: This poem found its way around the world by word of mouth as part of the Women's Movement and the many consciousness-raising groups in existence then. It was of the same timeframe as Ms. Magazine, Marilyn French's The Women's Room and Marlo Thomas' Free to Be album. It is important to understand its context. It has now been "adapted" with credit to Nancy R. Smith but without her permission. Much of the original wording is still intact in the adaptation, which is being sold in poster form. This is the original!

For every woman who is tired of acting weak when she knows she is strong, there is a man who is tired of appearing strong when he feels vulnerable.

For every woman who is tired of acting dumb, there is a man who is burdened with the constant expectation of "knowing everything."

For every woman who is tired of being called "an emotional female," there is a man who is denied the right to weep and to be gentle.

For every woman who is called unfeminine when she competes, there is a man for whom competition is the only way to prove his masculinity.

For every woman who is tired of being a sex object, there is a man who must worry about his potency.

For every woman who feels "tied down" by her children, there is a man who is denied the full pleasures of shared parenthood.

For every woman who is denied meaningful employment or equal pay, there is a man who must bear full financial responsibility for another human being.

For every woman who was not taught the intricacies of an automobile, there is a man who was not taught the satisfactions of cooking.

For every woman who takes a step toward her own liberation, there is a man who finds the way to freedom has been made a little easier.

dinsdag 31 augustus 2010

De laatste boer van Duivendrecht

De laatste boer van Duivendrecht is overleden op 18 juli... Laat hem rusten in vrede.
Toen was ik op vakantie, net. Ik fiets er iedere dag langs op weg naar het station. Het maakt me triest dit. Vooral als ik in Elsevier (met dank aan PvWK) lees hoe de man leefde (Ferdinant van Schaick). Hij is 92 geworden, als ik het goed uitreken -niet m'n sterkste punt- hij is geboren op 25 december 1918. Ben benieuwd wat er nu met de woning gebeurt. De oude hooiberg en het hele erf en de boerderij zijn wel in verval, zou mooi zijn als er iets publieks mee gebeurt. De stichting Oud-Duivendrecht zal het mede-bepalen, denk ik. Stukje in de Volkskrant uit 1998 toen het er nog om ging of hij weg moest van de gemeente, niet doorgegaan.

donderdag 26 augustus 2010

Seizoenen


Herst, lijkt het wel vandaag. Herfst wordt het. En de lente van 2011. Meer op de website van Kniesmeijer, van het gelijknamige boek. Mijn link: boerendochter, leven met de seizoenen, spiritualiteit en persoonlijke groei en effeciency, trends, duiding van wat je om je heen ziet.

Zeewierjenever


Slijterijmeisje was me al bekend door recensie over Handboek Communities (kan m'n eigen recensie niet meer vinden op Marketingfacts, wat doe ik verkeerd). Zeewierjenever is echter nieuw voor me. Helaas is het uitverkocht wegens het succes. Blijven proberen. Euro 19,95 voor 0,7 l. Fles doet denken aan Hertekamp, te koop bij Belgische Colruyt.

Telewerken


Seats2Meet, soort telewerken, toch nog steeds een beetje m'n kind. Dus dat je op allerlei lokaties werkplek kunt boeken, als zelfstandige. Voor een coachgesprek bijvoorbeeld.

woensdag 25 augustus 2010

Vakantieboeken


Op mijn lijstje / nachtkastje in juli, voor de vakantie -zie blog - stonden een paar titels. Wat heb ik uiteindelijk gelezen in de vakantie?


Half, niet leuk genoeg: Taal is zeg maar echt mijn ding van Paulien Cornelisse
Beetje gebladerd: Happinez, laatste nummer van spiritueel magazine
Half, was op een gegeven moment herhaling: Spoedcursus verlichting door Tijn Touber
Helemaal uitgelezen, erg leuk: De creatiespiraal van Marius Knoope
Niet: Houd me vast van Dr. Sue Johnson
Bijgelezen voor 7 augustus t/m 6 september: Leven en werken in het ritme van de seizoenen door Jaap Voigt (dit is de tijd van 'rijping', opmaken voor de winter, planning)
Beetje gebladerd: Flow, laatste nummer van een soort creatief doeblad
Niet: Happinez, eenalaatste nummer van spiritueel magazine
Van de bieb: Het eiland onder de zee, nieuwe van Allende (over Haiti en New Orleans in 1780-1805, slaventijd, erg heftig maar ook mooi)
Wel: Frederique Beigbeder, Vergeef me. Over Rusland (Moskou en 'Sint-Peet') in de jaren '90. Erg heftig maar leuk en goed.

Vakantieboeken

Zeven levens

Wat zou je doen als je zeven levens had?
In willekeurige volgorde:
1 lezen
2 schrijven
3 slapen
4 dansen
5 eten
6 vrijen
7 spelen (als in: kinderen, sport, dollen)

Art square - Social media


Ene Justus Bruns (22, student, grafisch ontwerper, onverbeterlijke optimist en wereldverbeteraar) -wou dat ik dat van mezelf kon zeggen, niet alles overigens- wil Times Square in New York veranderen in Art Square. Dus geen reclamebillboards maar kunstbillboards. Al is het maar voor een minuut. Social media omdat ze een massa proberen te vinden via internet, real life omdat het daar echt plaatsvindt. Vind ik leuk.

Graphic Design Museum in Breda


Er zit een Graphic Design Museum in Breda, nooit geweten, wil ik ook een keer heen. Met studenten.

ReclameKlassiekers - Tentoonstelling Beurs van Berlage


Vanaf 18 december 2010 is er een tentoonstelling in de Beurs van Berlage over reclameklassiekers (van Pietemientje Pindakaas tot het Unox Voorjaarsduikmeisje met cup groot). Daar ga ik heen. Wie gaat er mee? Ik roep al jaren dat merken terug moeten naar vroeger, in plaats van verder. Niet qua alles, maar er is (te) veel goeds overboord gegooid door nieuwe marketingmanagers.

PR


In de serie pr-bureaus die zich richten op beauty, lifestyle, mode etc. (waar ik regelmatig op stagebezoek mag): So PR, met nu ook een filiaal in LA! Fuzzyshots, Silk PR en Press Only zitten nog in Amsterdam en mijn mening is niet zo interessant, maar dit vind ik dan wel weer stoer. Ook leuk voor studenten die naar het buitenland willen.

Goed gemaakt


25 mei al in MarketingTribune aangetroffen, vanwege sympatiek, recycling, jongeren met een arbeidsbeperking en mooi design en duurzaam, goed gemaakt. Kan m'n knipseltje weer weg...

Durf te vragen




Kom ik dan tegen: Durftevragen. Soort website, community, soort Noppes in moderne tijden, beetje lifehackerig, waar ik dan weer een heel geinig artikeltje vind voor studenten, over persoonlijke ontwikkeling, motivatie en: hoe haal je je tentamen etc. Beetje Martijn Aslander (mijn leven draait om dynamiek, spelen en leren) ik wou dat ik dat zo van mezelf kon zeggen... Mijn leven draait om en dan komt me er toch een waslijst. Waardebepaling achteraf is een van zijn dingen (iemand doet iets voor je en je betaalt achteraf wat je het waard vindt, zouden ze in de horeca eens mee moeten experimenten). Wat mij boeit in deze initiatieven is sympathiek, nieuwe vormen, experimenteren, leren, spelen, nieuwe initiatieven. Sociale overwaarde is het allernieuwst en sympa!

Designcultuur


'Interview met de eerste hoogleraar designcultuur' valt mijn oog op op de afgelopen zaterdag NRC. Designcultuur? Denk ik dan. Welke cultuur er is bij design? Hoe design invloed heeft op cultuur. Kortom, mijn fantasie draait weer op volle toeren. Blijkt te gaan om Timo de Rijk aan de VU. Het gaat om een initiatief van de VU en Premsela. Premsela is de achternaam van Benno en Benno is weer een designer die in 1997 is overleden. Weer wat geleerd, al raakte het katern met het interview kwijt...

woensdag 7 juli 2010

Bloggers van het eerste uur


In 2002 was bloggen nog niet zo gewoon als nu. Nu is het ook niet gewoon gewoon, gewoon als tandenpoetsen maar wel normaler. Van toen herinner ik me alleen Merel Roze.
.
Toen het nog toen was, werkte ik bij interactief reclamebureau Qi en het was de tijd van de zogenaamde internet bubble. Als boomde en hypte en Oibibio -de sauna, pardon het spiritueel centrum van Ronald-Jan Heijn in Amsterdam- werd een discotheek van MagicMinds van Eric Bartels, die op zijn beurt weer Champagne dronk terwijl hij failliet aan het gaan was. Geweldige tijd. Lauwe breezers voor vier guldens. Was het nog maar toen.
.
Adformatie had toen nog een nicheblad voor het web, AfoWeb en collega Stevijn stond een keer op de cover. In een van de weekenden ervoor is de foto genoemn in het Vondelpark. Daar kwamen in real life al die virtuele penvrienden en -vriendinnen bij elkaar en dat wilde ik ook weleens zien. Ik vond het razend interessant, als liet ik dat denk ik niet zo merken. Ik dacht dat ik niet technisch genoeg was om te kunnen bloggen; tegenwoordig hoef je er niet technisch voor te zijn. Schreef ik altijd al, maar dan in schriftjes, dagboeken, reisverslagen, recensies in lokale krantjes over lekker eten in de buurt. Maar nog niet online. Sta je dan als tijdsbeeld, icoon. Met dank aan Elsbeth die het nummer opdiepte uit de archieven van Kluwer.
.
Toen stortten de twin towers in en later de rest. Stevijn is er nog, bij Cartelle en ik ben er ook nog. Alleen nu twitter ik weer niet zo. In 2020 misschien.

woensdag 30 juni 2010

Collegabloggers



Collegabloggers van een ander kaliber, overgenomen uit Flow Magazine:

www.camillaengman.com mooie illustraties, schilderijen en papierkunst

www.book-by-its-cover.com mooi plaatjes van bijzondere boeken

www.printpattern.blogspot.com patroontjes, prints en stofjes als hiernaast

www.bloesem.blogs.com zelfgemaakte dingen en sfeerbeeld

www.blog.alanakdavis.com fotografie, vooral de 'shop photo's' die pijn doet zo mooi, voor als je even geen beeld hebt

Scheppen


Scheppersunie, geinig, en weer die Marinus Knoope, van wie ik die creatiespiraal op mijn fruitkistje heb liggen, zie "Zonder titel".

Straatmuzikant

Soorgelijk verhaal als 'De Maan'. Het kind attendeert de moeder op de maan. De moeder ziet hem al lang niet meer, door alles. Het kind nog wel. Hier een link naar een experiment van de Washington Post. Ze zetten een concertviolist, die de week ervoor nog had gespeeld voor 100 eu per stoel neer in het spitsuur. Iedereen liep voorbij. Alleen een kind bleef staan...

Maan

Ik dacht dat het afgelopen nacht volle maan was, maar hij is alweer aan het afnemen. De 26e was ie kennelijk vol, zie het actuele maanoverzicht. Hij was vannacht dus voor 94% te zien. Op mijn blote oog zonder bril is dat vol. Voor zoon Hein (4) was hij ook vol. De aanleiding van deze hele gedachte is dat iedereen vannacht van de leg was...
Uiterst Zen ging ik slapen: ruim drie kwartier yoga, daarna een half uur bodyscanmeditatie, een mengsel van twee soorten hoestdrank (droge prikkelhoest enerzijds en vastzittend taai slijm anderzijds, tegen een rare zomerverkoudheid; redier than that kun je niet zijn voor een goede nachtrust. We schrijven 22.30 uur gisteravond. Ik viel in slaap en de hel brak los. Ineens had dochter Noëlle (7) een mug in de klamboe, Hein een bromvlieg onder zijn bed en man Luuk (41) moest nog terugkomen van een eten in Utrecht. Tot een uur of één hebben we alles geprobeerd, toen sloegen de stoppen door. Mijn anders zo geduldige, liefkozende en zorgzame ik had het schuim bijna op de lippen staan en riep dingen als: wegwezen en: laat me met rust.
Hein's verhaal over de zon kwam toen alles weer was bijgelegd:

"Kijk mam, daar is de maan" (en verrek, onder het gordijn door zag ik hem, voor iets minder dan 94%)
"Weet je nog dat verhaal van die mol die de maan wou pakken?
De maan heeft twee kanten
Ergens anders is het nu dag
De maan is heel breekbaar, weet je
Het lijkt wel alsof je hem kunt pakken!
En de zon gaat bijna ontploffen!
Het is een hele hete bal met ... met lava!"
Niets was normaal vanmorgen: Noelle was uiteindelijk bij Hein in bed gekropen, ze werden naast elkaar wakker in dat kleine bedje. Luuk was na twee uur woelen naar de tuinkamer uitgeweken. En ik ... ach, ik had weer een mooi verhaal.




maandag 28 juni 2010

Nachtkastje


Interviewvraag: wat heb je op je nachtkastje liggen? Word niet vaak (genoeg) geïnterviewd, als het al gebeurt dan is het of door studenten voor een opdracht of voor iets heel specialistisch door een onderzoeker, over loopbaanleren ofzo.
Nachtkastje? Zou ik dan zeggen, je bedoelt die fruitkistjes van drie euro die we van de groeteman hebben geleend? Die we voor diezelfde drie euro ook zo weer in kunnen leveren als ik ze zat zou zijn?
Maar uiteindelijk zou ik dan toch die vraag over wat er op ligt moeten beantwoorden van de strenge interviewer. Want die vermoedt ondertussen het ergste. Dat er niks op ligt, iets heel onbenulligs of juist iets genants, dat ik dus om de hete brij heen draai.
Maar dat is niet zo. Vandaar dat ik nu overga tot wat er op ligt, met die notitie dat ik in alles min of meer begonnen of bezig ben en dat het niet m'n stapel met voorgenomen vakantieboeken is, daarover later meer. Op mijn fruitkistje:
  • Griekse mythen en sagen van Gustav Schwab
  • Taal is zeg maar echt mijn ding van Paulien Cornelisse
  • Happinez, laatste nummer van spiritueel magazine
  • Spoedcursus verlichting door Tijn Touber
  • De creatiespiraal van Marius Knoope
  • Houd me vast van Dr. Sue Johnson
  • Leven en werken in het ritme van de seizoenen door Jaap Voigt
  • Flow, laatste nummer van een soort creatief doeblad
  • Happinez, eenalaatste nummer van spiritueel magazine
U ziet het, serieus en licht buitelen alleraardigst over eenander ;-)

woensdag 16 juni 2010

"Zonder titel"

Aangemoedigd door ex-collega Rogier (telewerkcentrum) en middelbareschoolvriendin Jennifer (pieternieuwlandcollege) type ik door. Ik moet. Ik ben het verplicht. Aan m'n fans. Weet je. We, Jennifer en ik, kopstukken in het culturele leven van Amsterdam, aten bij de Kring. De band -Benjamin Herman- at achter ons.
Ik lees Alain de Botton, Ode aan de arbeid. Briljant boek waarin een Zwitserse jonge filosoof, wonend in Engeland de kleinste en banaalste details uit werken, arbeid, verbindt aan universele dilemma's. Ik lig regelmatig in een deuk.
Wil ik deze doorstart waarmaken dan moet ik met deze paar regels die ook niet echt geweldig leuk en geestig zijn opgeschreven toch tevreden zijn.
Oja ik ga morgen naar de Nationale Marketing Dag, of kan ik dat beter twitteren?

woensdag 17 maart 2010

Doorstart


'Een man - weet niet wat ie mist - maar als ze er niet is - dan weet een man pas wat ie mist' (De Dijk, alarmschijf in september 1994, 12 weken in de top 40, hoogste positie nummer 5, bron: wiki)
Zo gaat dat ongeveer als je een blog hebt en je blogt niet meer; blog je wel dan denk je dat je geen publiek hebt (waar doe ik het voor behalve voor m'n eigen uitlaatklepgevoel en scheppende driften). Blog je echter niet, dan blijkt ineens dat niet alleen je moeder en je schoonmoeder je lazen, maar ook de buurvrouw, de moeder van het jongetje uit de klas van je dochter, je zwager, je ex-collega van het eerste echte serieuze bedrijf waar je werkte en zo nog allerlei mensen (hoop ik nog steeds).
Mijmerend aan echte 'hits' -voor zover je daar bij bloggen van kunt spreken- den aan 'de bacterie' uit 2008 ('mama mag ik met carnaval geschmienkt als bacterie?'), de vele recensies, Interrail 1990 en allerlei andere onderwerpjes die ik van me afschreef, ga ik over tot een Doorstart.
Hier komt dus weer semi-nieuws, zin en onzin uit het leven van een echte moeder, een echte HBO-docent, een echte communicatieprofessional, nu ook een echte coach, een echte partner van iemand, een echte recensent, een echt jurylid, een echte buurvrouw en welk ander rolletje heb ik niet meer. We werken nog aan een leuke Geurpen-foto (Mijke met geurpen in de mond over het randje van de bril kijkend?).
Huidige bezigheden: de organisatie van een reünie van eetcafe La Vallade, waar ik jaren gewerkt heb en nu komen we weer bij elkaar! Heel veel werk maar ook heel leuk. En natuurlijk een beetje lesgeven, afwachten of we in de finale van de PR Talentenprijs zitten (19 maart bekend), recensies schrijven (Succes is niet voor lafaards van Paul Moers?), karate, yoga en mediteren en ... dromen over de lente. To be continued.