Kutjaar

'Waar de tijd rijp voor is, is de rehabilitatie van de Romantiek, zodat de overtuigingen van ons hart hun weg kunnen vinden naar de rede.' Met deze woorden eindigt Rob Wijnberg in maart 2007 zijn boek Boeiuh (chilluh, pimpuh). Komt wellicht wat rauw op je dak, maar als je het hele boekje leest (93 heerlijke bladzijden) ga ik een eind met hem mee.

Las sinds mijn posting Boekenlijst in november Abdelkader Benali's Laat het morgen mooi weer zijn, Rob Wijnberg dus, Frederik van Eeden's De kleine Johannes uit 1886 (soort microcosmos met elfen en beestjes in het gras) en Letters from the Earth van Mark Twaini uit 1906 (over Adam en Eva en heel universeel herkenbaar) en nu Arnon Grunberg's De Joodse Messias (nog niet uit maar wat een spiegel en wat een bizar verhaal, maar ik moet doorlezen).

Dan nog het jaar 2007. Want als je alleen de Volkskrant leest, zou je bijna gaan denken dat Linda (wie?) bepaalt dat het een 'kutjaar' was. Ik vond het helemaal geen kutjaar. Ik vond het een nodig jaar. Net als een tussenpaus of een interim-manager. Een jaar waarin de opinie omsloeg naar positief groen (zie Cradle tot Cradle). Waarin m'n vader (lastige doelgroep) het licht zag ten aanzien van overbevissing (Wouter Klootwijk), vleesconsumptie en zelf brood bakken van antieke granen als emmer en spelt. En het jaar waarin het kaf van het koren gescheiden wordt. Niet meer van allochtoon-autochtoon maar van chill nog niet chill (ja ik ben idealist).

Laat 2008 ons dus eerst een Elfstedentocht geven, dan vanaf half april een ouderwetse lente. En dan zien we wel weer, te ver weg. Een jaar waarin schoonmoeder herstelt, we wat vruchten kunnen plukken, oogsten, consolideren en verder kijken, plannen maken. Een aantal scenario's liggen nog op de plank: module 'Elke week een dvd erin met Mijke', 'Het scenario waarbij de docent een agent krijgt', de mooie jongen die de SNS-muziekprijs won, 'Van euro naar uuro' (niet geld maar tijd), de oprichting van 'Dwars door Duivendrecht' met nieuws over het dorp, Fischer-Z's De Worker (liedje), de Shockdoctrine van Naomi Klein bij lieve Joris en 'Werken voor de Eer' (naar Dick Pels' De economie van de eer).

Sorry lieve lezers, ik ben wat lang van stof, beter vaker kleine stukjes, maar ik heb me gelaafd aan m'n boek en de Top 2000 A Gogo, kerstbrood en opruimklusjes. Veel dank voor alles in 2007 en alle goeds voor 2008. Ga vanavond of lekker fris de nacht in. Of juist niet. KUS

Waardering

Bijna kerst en het 'gevoel' klopt nog niet. Heb ik altijd. Wat soms helpt is om op 24 december in de Kalverstraat te gaan staan. Kijken naar kopende mensen. Daarna de Papegaai-kerk in. Succes verzekerd ...

Het gevoel tot stilstand te komen. Afsluiten wat was en is geweest (werk, inkopen, to-do-lijstjes, kerstkaarten versturen, verkouden stinkneuzen, laatste training van het jaar, bijleggen, goedmaken, bedanken, kerkdienst van de katholieke Bekema-basisschool). Maar nog niet vooruitkijken. Een beetje 'in' die kerstnacht gaan zitten, als het ware.

Dus type ik een vrolijke noot, misschien helpt dat. Voor mijn 'vele' blogbezoekers ;-) Mijn publiek bestaat nu vooral uit vriend, moeder en schoonmoeder, een verdwaalde student misschien. Maar graag wil ik mijn waardering uitspreken voor u allen. Dank voor het lezen! De kerstfilm was een succes (op school) mijn waardering voor de student die het doodnormaal vindt om cradle-to-cradle als uitgangspunt te nemen en de unconvenient truth aanvaardt. Mijn waardering voor mijn schoonmoeder met haar zere been. Mijn waardering voor de eenzame bezoeker die spontaan langskomt (Hans) en mijn waardering voor mijn moeder: moeder ik hou van u (en ik kies graag mijn eigen kanaal voor deze boodschap). Zalig kerstfeest, laat de engelen tot u komen.

Gevoel klopt nu meer. 'k Ga me omkleden, even naar de rollade kijken, dan kan straks het gedonder beginnen.

Filmladder

Woensdag 19 december 8.45 uur Ov 4.73
Cradle to Cradle

Woensdag 19 december 10.30 uur Ov 5.79
An Inconvenient Truth

neem wat lekkers mee ;-)

Film kijken

Welke kerstfilm kijken we in het volgende college kennismanagement?

It’s magic time - over reclamebureau Magic Minds in Oibibio-gebouw in Amsterdam ten tijde van de hoogconjunctuur in 2001, internetbubble, opgericht door Eric Bartels en inmiddels failliet. Veel wit, champagne en blabla maar erg mooi beeld over het topje van de hoogconjunctuur

Tegenlicht Harry Holland – VPRO-documentaire over identiteit, eerste in een reeks op zoek naar de Nederlandse identiteit, wie is de Nederlander eigenlijk, hoe verzamel je (marketing-)informatie hierover?

Beperkt Houdbaar - Documentaire van Sunny Bergman zie ook gelijknamige website over schoonheidsideaal in reclames, zij plaatst vraagtekens hierbij en richt een actiegroep op tegen de photoshopwereld en moderne ‘vrouwenbesnijdenis’, moet je gezien hebben wil je meepraten over Dove-achtige thema-reclame

Cradle to Cradle - Documentaire over het wieg-tot-wieg-idee 'afval is voedsel', we moeten de wereld netjes moeten achterlaten bij ons nageslacht en dus geen vervuilende producten maken, hoe doe je dat? Wat kunnen wij communicatiemensen hiermee? Voorbeelden van Ford en ministeries die volgens deze gedachte opdrachten aan uitvoerders geven en een begin maken.

De nieuwe ondernemer en de hyperconsument – Tegenlicht-documentaire van afgelopen maandag bij de VPRO, consumeren om te consumeren of kan het ook anders? OWever ondernemen nieuwe stijl, niet meer winstmaximalisatie als doel, shareholdervalue dus, maar genoeg winst maken voor voortbestaan en de wereld beter achterlaten, reacties van Wijffels (wereldbank) en Verwaaien (BT)

An Inconvenient Truth – duurt waarschijnlijk te lang, wie weet de duur van die film? Maar wel een leuk idee om een keer samen te bekijken, wie heeft hem eigenlijk al gezien? Leuke om te onthouden.

Reacties via reageren hieronder of via j.m.post@hhs.nl meeste stemmen gelden

Incroyables

Ongelofelijk. In september had ik zin in mode en kocht ik een Vogue en een Elsevier Mode. Behalve lange handschoenen en heel veel andere inspiratie vond ik de 'Incroyables' (googelen heeft geen zin, ik bedoel niet het franse duo met accordeon en zang). Wat zijn 'Incroyables'? Zie foto, da's de beste uitleg. Het is de naam voor een groepje jongens die zich op een bepaalde manier kleden en naar ik hoop een specifieke lifestyle en bijzondere ideeën hebben. Ik viel meteen op de foto omdat ze zo schattig zijn; leuke mooie jongens die zich bewust kleden, origineel zijn en het had wel iets kwetsbaars vond ik, die strakke broeken en brave boordjes. En uit Parijs, wie wil dat niet?

Toen ik in 2000 aan op Junior zat, de school voor Art Direction in Amsterdam Noord, moest ik een concept verzinnen voor een parfum. Het werd O de Vie, met een Lancome-dakje op de O maar dan richting het noordoosten, zoals bij het mannensymbool. Ik had verzonnen dat het een geur zou zijn voor androgyne mannen voor wie de emancipathie (die van de vrouwen of die van de mannen, maakt niet uit) voorbij is. Het moest tongue in cheeck zijn en: iedereen is een beetje O. Bij mijn presentatie liet ik mensen ruiken aan een monster en raden.

Nou wil ik niet zeggen dat ik altijd enorm voorzienig ben (hoewel ik wel in 1999 heb gecheckt of http://www.trendwatcher.nl/ nog vrij was en dat was ie). Maar ik ben wel altijd apetrots als ik iets of iemand inspireer of ergens een bijdrage aan lever. De encroyables die Elsevier natuurlijk in de eerste instantie gespot heeft, heb ik destijds omarmd en aan mijn partner LCFH laten zien. LCFH nam ze mee naar z'n werk. Straks staan ze in MarketingTribune. De geur van O was trouwens die van een stevige gin 'n tonic, heb ik uiteindelijk maar verklapt.

Voorproefje van Peter van Woensel Kooij uit het kerstnummer:
8 TREND UIT PARIJS: DE INCROYABLES
Bestudeerde nonchalance waait in 2008 over uit - alweer - Parijs. Jonge dandy’s in Fred Perry-polo mét smalle das (!) en in strakke broeken noemen zich de nieuwe incroyables (bron: Elsevier Thema, september ‘07). Ze tonen hun vrouwelijke kant en durven te worden uitgescholden vanwege hun persoonlijke stijl. Foto: Juliën Chatelin.