woensdag 16 januari 2008

Kwetsbaarheid


‘Ergens voelde ik me nogal een domme eikel toen ik opgevouwen in een 737 richting Tegel in Berlijn koerste’.
Openingszin van: Prijzenregel in Berlijn vooral leuke incentive, van Rick van de Weg op p. 12 in Communicatie januari 2008

Chris Anderson kwam er ‘tijdens al dat gepraat en geblog achter dat zijn boek (The Long Tail leuk boek) een ernstige omissier bevatte. Hoewel het Long Tail-principe ook het marketingvak ingrijpend verandert, was Anderson er naar eigen zeggen vergeten aandacht aan te besteden.’ En zo ontstond The Longer Tail.
Uit: Chris Anderson heeft nu aandacht voor marketing, door Robert Heeg op p. 54 in Tijdschrift voor Marketing in januari 2008

En tot slot: ‘Omdat mij na de gesprekken het gevoel bekroop dat ik er helemaal naast zat. Dat er iets niet klopte aan al mijn kritische vragen over de communicatiestrategie van De Bank.’
Rocco Mooij in zijn hoofdredactioneel op p. 5 in Communicatie in januari 2008.

Heerlijk, zulke toegeefsels! Eén zwaluw maakt nog geen zomer en ik wil geen conlusies trekken na het zien van drie zwarte zwanen. Ben echter wel weer begonnen aan een cursus studieloopbaanbegeleiding waarin die feminiene en masculiene verschillen weer aan bod komen en dan tel ik daar nog wat generatiekloven bij op en dan vind ik het toch aardig om te zien dat het bon ton is om toe te geven dat je ‘fout’ zat. Da’s toch ook het aardige van het communicatievak; dat je iets gecommuniceerds terug mag nemen. En these days geloofwaardig en stoer bent wanneer je je kwetsbaar of reflectief (excusez-le-mot) opstelt.

Geen opmerkingen: