31 december naar de Sleeping Beauty geweest met dochter N. Het was in het Muziektheater in Amsterdam en we waren uitgenodigd door buurvrouw L, 'Violin 1-4'. Omdat we haar gasten waren, mochten voor aanvang achter de coulisen, op het podium en door de artiestengang. In de eerste pauze mochten we de orkestbak in. Die sfeer vlak voor en tijdens de voorstelling was geweldig. Ik geloof dat ik het nog opwindender vond dan een meisje van vijf.
Doornroosje, want zij is de 'sleeping beauty' in het verhaal, is een balletvoorstelling die ik nu drie keer heb gezien. Vroeger op ballet gezeten (wie niet) en van jongs af balletvoorstellingen mooi gevonden. Het Zwanenmeer als toppertje, zeg maar. Ooit in een ver verleden stonden vriendin K en ik met dansschool Adelphos (tegenwoordig staat er ook Van den Ende op de pui) op het podium van het Krasnapolski Hotel de Schöne blauwe Donau te dansen. De voorstelling die wij gezien hebben is ongelovelijk antiek en daarom zo mooi en wordt geprezen om de mimiek.
De goede en de slechte fee hebben op N een diepe indruk achtergelaten. Al vroeg ze tegen het einde wel wanneer de prinses nu haar schoentje zou verliezen. Het uit Zuid, Gooi en Watergraafsmeer afkomstige publiek is ook een aanrader trouwens; wij waren underdressed. De meisjes waren verkleed als ballerina, jongens in pantalonnetjes en strik. Dochter N vond de dansers het mooist, ze wilde de prins wel zijn. Bij het afhalen van de jassen ving ik een reactie op van een onbenullige bezoeker: "op het eind vond ik wel dat er een beetje te veel solo's in zaten". Thuis dacht ik: arme man, hierover hoef je nou eens helemaal geen mening te hebben. Die solo's hóren er gewoon in, dat is al 100 jaar zo en laat het alsjeblieft zo blijven.
Maar toch even Zen: ook hij en allen een gelukkig nieuwjaar.
Doornroosje, want zij is de 'sleeping beauty' in het verhaal, is een balletvoorstelling die ik nu drie keer heb gezien. Vroeger op ballet gezeten (wie niet) en van jongs af balletvoorstellingen mooi gevonden. Het Zwanenmeer als toppertje, zeg maar. Ooit in een ver verleden stonden vriendin K en ik met dansschool Adelphos (tegenwoordig staat er ook Van den Ende op de pui) op het podium van het Krasnapolski Hotel de Schöne blauwe Donau te dansen. De voorstelling die wij gezien hebben is ongelovelijk antiek en daarom zo mooi en wordt geprezen om de mimiek.
De goede en de slechte fee hebben op N een diepe indruk achtergelaten. Al vroeg ze tegen het einde wel wanneer de prinses nu haar schoentje zou verliezen. Het uit Zuid, Gooi en Watergraafsmeer afkomstige publiek is ook een aanrader trouwens; wij waren underdressed. De meisjes waren verkleed als ballerina, jongens in pantalonnetjes en strik. Dochter N vond de dansers het mooist, ze wilde de prins wel zijn. Bij het afhalen van de jassen ving ik een reactie op van een onbenullige bezoeker: "op het eind vond ik wel dat er een beetje te veel solo's in zaten". Thuis dacht ik: arme man, hierover hoef je nou eens helemaal geen mening te hebben. Die solo's hóren er gewoon in, dat is al 100 jaar zo en laat het alsjeblieft zo blijven.
Maar toch even Zen: ook hij en allen een gelukkig nieuwjaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten