Internal Branding in de praktijk
Het merk als compas
Marc van Eck, Niels Willems en Ellen Leenhouts
Prentice Hall 2008
160 pagina’s
ISBN 978-90-430-1590-5
Zo’n vijf jaar geleden begon het gebuzz rondom het fenomeen ‘internal branding’. Nu is er een boek. De auteurs beschouwen dit fenomeen vanuit de perspectieven interne communicatie, marketing en hrm. Veranderkunde en kennismanagement kun je daar rustig aan toevoegen, maar dat deden ze niet.
Het is best een aardig boek geworden met leuke voorbeelden. Wat echter meteen opvalt is het ontbreken van enige bron. Zowel in de tekst als achterin het boek zit geen bronnenlijst. Of dat nou komt omdat het een ‘praktijkboek’ is, of dat het een bewuste keuze is… dat blijft gissen, maar het ontneemt de lezer de mogelijkheid tot verdieping.
Jammer, want aan het onderwerp ligt het niet. Hoe zou het binnen bij Douwe Egberts zijn met het koffiedrinken? Leuke vraag, maar hij wordt niet beantwoord. Kopje ‘merken in het onderwijs’ doet verlangen naar een kijkje in de keuken, dat blijft uit. Een uiteenzetting over ervaringsleren is zonder bronverwijzing en zelfs met enige achtergrond moeizaam te volen. Tot slot een voorbeeld met het katholicisme als paraplumerk en heiligen als Maria en Christoffel als subbrands. Kan leuk zijn, mits helder uiteengezet.
Deze mijlpaal staat nog in de steigers.
215 woorden
Het merk als compas
Marc van Eck, Niels Willems en Ellen Leenhouts
Prentice Hall 2008
160 pagina’s
ISBN 978-90-430-1590-5
Zo’n vijf jaar geleden begon het gebuzz rondom het fenomeen ‘internal branding’. Nu is er een boek. De auteurs beschouwen dit fenomeen vanuit de perspectieven interne communicatie, marketing en hrm. Veranderkunde en kennismanagement kun je daar rustig aan toevoegen, maar dat deden ze niet.
Het is best een aardig boek geworden met leuke voorbeelden. Wat echter meteen opvalt is het ontbreken van enige bron. Zowel in de tekst als achterin het boek zit geen bronnenlijst. Of dat nou komt omdat het een ‘praktijkboek’ is, of dat het een bewuste keuze is… dat blijft gissen, maar het ontneemt de lezer de mogelijkheid tot verdieping.
Jammer, want aan het onderwerp ligt het niet. Hoe zou het binnen bij Douwe Egberts zijn met het koffiedrinken? Leuke vraag, maar hij wordt niet beantwoord. Kopje ‘merken in het onderwijs’ doet verlangen naar een kijkje in de keuken, dat blijft uit. Een uiteenzetting over ervaringsleren is zonder bronverwijzing en zelfs met enige achtergrond moeizaam te volen. Tot slot een voorbeeld met het katholicisme als paraplumerk en heiligen als Maria en Christoffel als subbrands. Kan leuk zijn, mits helder uiteengezet.
Deze mijlpaal staat nog in de steigers.
215 woorden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten