Als je zoals ik in drie zwaarrelaxte paasdagen het boek Duizend schitterende zonnen van Khaled Hossein uitleest en daarna per toeval maar ook weer niet helemaal begint aan Female Chauvinist Pigs van Ariel Levy, dan manouvreer je jezelf in een paradoxale waanwereld, althans zo ervaar ik.
Toeval bestaat niet. De Zonnen zijn een vervolg op De Vliegeraar natuurlijk en hoewel sommigen zeggen dat de Zonnen minder zijn, vind ik het boek prachtig en vreselijk tegelijk. Met terugwerkende kracht 'snap' ik wat ik al die tijd meekreeg uit de media. En bovendien ben ik bezig met een inhaalslag in literatuur uit 'die' regio, dus Mafouz, Kader Abdollah, Benali. De Pigs stond al een tijdje op m'n lijstje, maar het duurde even voordat het InterBibliothecair Leensysteem van de Haagse het boek binnenhad van het Frysk Histoarysk en Letterkundich Sintrum.
Sindsdien waan ik me een ex-bimbo, halve-feministendochter en gevluchte afghaanse tegelijk. Terwijl Rita's van keldertrapjes vallen en Wildersfilmpjes leiden tot een verbod op Ugg's (te sexy) volgens grapje Giel op de radio, neemt Ariel me mee in de wereld van Cake en Playboy-Amerika. Wat beschrijft zij dit mooi! Echte insider die zegt dat alles wat we nu zien is en blijft geïnspireerd op de man. Dus als ik zeg dat ik ergens een slappe van krijg -wat ik weleens zeg-, dan zit ik eigenlijk al fout.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten