Berlijn rules. Moskou schijnt nog hipper te zijn, maar ja je kunt niet alles hebben. Berlijn dus, voor Luuk en mij de tweede keer in een jaar tijd; in februari waren we er ook al. Weer hebben we geslapen in de Nederlandse Ambassade, dat huist in een Rem Koolhaas uit 2003. Waarom op deze bijzondere lokatie? Omdat Luuk's oom Wil de facility manager is.

Nieuw voor ons in Oost was Frannz Club, een 'broeinest' in die KulturBrauerei aan de Schönhauser Allee 36. Toen we in de lounge zaten kwam er een jongen naar ons toe die vroeg of we zijn concertkaartjes wilden hebben want z'n vriendin was ziek geworden, het was een kwartier geleden begonnen. Zo maakten wij kennis met Colbie Caillat in haar mini-jurk en zondagochtend-net-uit-bed-en-er-zo-weer-in-muziek. Concert was 'rookvrij': er werd op verzoek der Künstler niet gerookt.

Opmerkelijk vonden wij de mengelmoes van ex-studenten, 'allochtonen', filosofen (denken wij), mensen met kinderen en kunstenaars die in Prenzlauerberg rondlopen. Het heet dan ook niet voor niets het 'creatieve broeinest'. Een beetje flowerpowergevoel met biologische ökosfeer roept het op, heerlijk. In winkeltjes hangen tweedehands jassen naast topmerken (Puma, Schiesser), de Bio Company (adjieu Albert Heijn) lust voor het oog en verkoopt naast 'kernlose Sultaninen' echt alles wat je wilt en Waitrose in Engeland kan aan de verpakkingen nog een puntje zuigen. KaDeWe, Berggruen Museum (50 Picasso's), Lebensmittel ins Mitte, Titus Berlin (merken ZooYork, Just a Fucking T-shirt, 8mm-bar, de koerier als moderne herault gekleed, Mani Cani, teveel om op te noemen we moeten wéér.