Lifehacking is ‘… een mix tussen timemangement, kennismanagement en persoonlijke ontwikkeling, met een vleugje web 2.0 en een vleugje MacGyver. Het gaat er over hoe je informatie opspoort, organiseert, filtert en deelt, overzicht houdt en voorkomt dat je gaat leiden aan informatiestress. Lifehacking gaat over meer doen in minder tijd met minder stress, zodat je slim kunt bewegen in de informatie- en netwerksamenleving …’ Las ik een maandje terug in Tijdschrift voor marketing.
Toen ik dat las ging mijn hart een klein beetje sneller kloppen. Ik vind gewoon alles leuk wat een beetje informatie-achtig is met een behapbaar nerd-gehalte, iets met leren doet en een beetje gek is. Dit heeft al die elementen in zich! Dus ik maakte hierover een mooie posting op mijn gloednieuwe blog. En raakte de posting en de blog kwijt in cyberspace … Ik heb namelijk meerdere blog-pogingen ondernomen (misschien iets voor een volgende keer: de geschiedenis van de fascinatie voor weblogs van mijke). Mijn poging om m’n virtuele leven te ordenen was dus symbolisch mislukt.
Maar de fascinatie bleef dus ik type het nu gewoon overnieuw, leuk voor m'n college Kennismanagement morgen. Er is ook een boek over dit vage maar prikkelende onderwerp. En er zijn mensen die dit tot hun core business rekenen, Sanne Roemens en Martijn Aslander en je kunt ze zo ‘openen’ op internet en ik vind ze heel modern. Niet veel mensen laten ict toe in hun leven maar ik vind het stiekum soms wel fijn. Misschien komt dat omdat ik altijd op it-afdelingen zat of mensen kende die de taal spraken of omdat verder niemand het snapt. Ik heb nu zelfs een account bij del.isio.us en de wachtwoorden schrijf ik allemaal in een boekje, ouderwets. Ik doe er nog niet zoveel mee, maar ik doe wel mee. Iedere keer een klein stapje.
Toen ik dat las ging mijn hart een klein beetje sneller kloppen. Ik vind gewoon alles leuk wat een beetje informatie-achtig is met een behapbaar nerd-gehalte, iets met leren doet en een beetje gek is. Dit heeft al die elementen in zich! Dus ik maakte hierover een mooie posting op mijn gloednieuwe blog. En raakte de posting en de blog kwijt in cyberspace … Ik heb namelijk meerdere blog-pogingen ondernomen (misschien iets voor een volgende keer: de geschiedenis van de fascinatie voor weblogs van mijke). Mijn poging om m’n virtuele leven te ordenen was dus symbolisch mislukt.
Maar de fascinatie bleef dus ik type het nu gewoon overnieuw, leuk voor m'n college Kennismanagement morgen. Er is ook een boek over dit vage maar prikkelende onderwerp. En er zijn mensen die dit tot hun core business rekenen, Sanne Roemens en Martijn Aslander en je kunt ze zo ‘openen’ op internet en ik vind ze heel modern. Niet veel mensen laten ict toe in hun leven maar ik vind het stiekum soms wel fijn. Misschien komt dat omdat ik altijd op it-afdelingen zat of mensen kende die de taal spraken of omdat verder niemand het snapt. Ik heb nu zelfs een account bij del.isio.us en de wachtwoorden schrijf ik allemaal in een boekje, ouderwets. Ik doe er nog niet zoveel mee, maar ik doe wel mee. Iedere keer een klein stapje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten