Van de bibliotheek krijg je momentel gratis het boekje 'De gelukkige klas' van Theo Thijssen en ik ben er meteen in begonnen (want ik zat in een zwart gat na Oorlog & Vrede zie eerdere posting op deze blog). De bedoeling van de bibliotheek hiermee (het gratis weggeven van boeken) is dat mensen die weinig lezen méér gaan lezen en dat mensen die bijna nooit lezen een keer gaan lezen en dat mensen die veel lezen nòg meer gaan lezen en dat mensen die te veel lezen zichzelf over de kop lezen. Verder is het de bedoeling dat mensen met elkaar gaan praten over het boekje omdat ze het allemaal tegelijk lezen.
Nou dat is een mooi streven. Dus ik typ zoekterm 'De gelukkige klas' in in Google. Want ze hebben natuurlijk bij deze hele onderneming een communicatiedeskundige betrokken die ze helpt met de communicatie rondom dit project. Het is namelijk een landelijke toestand. Mooi niet, de zoekmachinemarketing is niet optimaal zullen we maar zeggen, want ik kom niet bij een allesomvattende 'Welkom-bij-De-Gelukkige-Klas-Community' (de 'GKC') die ik verwacht had. Er is wel een winderig maar verlaten virtueel Literatuurplein. En de site van de CPNB, wat staat voor Collectieve Propaganda voor het Nederlandse Boek, je weet wel van de kinderboekenweek enzo. Dus heb ik daar mijn reactie alvast maar neergezet, met een dt-foutje!
Even wat harde data over het boek De gelukkige klas. Geschreven in 1923, dus kinderen schrijven hun sommen op een lei en de taal waarin het boek geschreven is, is lekker oudhollands. Ik vind het verhaal een grote metafoor voor het hedendaags onderwijs. Ik herken althans alles. De ludieke invoering van het 'klasseregister' en het 'circulatieboek' zijn te vertalen naar hedendaagse rapportagedriften en accreditaties. De mensen die er rondlopen zijn stereotypen uit de babyboomgenereatie en werkzaam in het onderwijs (sorry lieve collega's ik bedoel niemand in 't bijzonder). Maar ook voor mijn pas behaalde pedagogische en didactische skills (zie toekomstige posting?) een feestje van herkenning. Maar ik heb het nog niet uit dus ik praat nog een beetje voor m'n beurt. Wie lezen er trouwens nog meer?
Nou dat is een mooi streven. Dus ik typ zoekterm 'De gelukkige klas' in in Google. Want ze hebben natuurlijk bij deze hele onderneming een communicatiedeskundige betrokken die ze helpt met de communicatie rondom dit project. Het is namelijk een landelijke toestand. Mooi niet, de zoekmachinemarketing is niet optimaal zullen we maar zeggen, want ik kom niet bij een allesomvattende 'Welkom-bij-De-Gelukkige-Klas-Community' (de 'GKC') die ik verwacht had. Er is wel een winderig maar verlaten virtueel Literatuurplein. En de site van de CPNB, wat staat voor Collectieve Propaganda voor het Nederlandse Boek, je weet wel van de kinderboekenweek enzo. Dus heb ik daar mijn reactie alvast maar neergezet, met een dt-foutje!
Even wat harde data over het boek De gelukkige klas. Geschreven in 1923, dus kinderen schrijven hun sommen op een lei en de taal waarin het boek geschreven is, is lekker oudhollands. Ik vind het verhaal een grote metafoor voor het hedendaags onderwijs. Ik herken althans alles. De ludieke invoering van het 'klasseregister' en het 'circulatieboek' zijn te vertalen naar hedendaagse rapportagedriften en accreditaties. De mensen die er rondlopen zijn stereotypen uit de babyboomgenereatie en werkzaam in het onderwijs (sorry lieve collega's ik bedoel niemand in 't bijzonder). Maar ook voor mijn pas behaalde pedagogische en didactische skills (zie toekomstige posting?) een feestje van herkenning. Maar ik heb het nog niet uit dus ik praat nog een beetje voor m'n beurt. Wie lezen er trouwens nog meer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten