Waar de Dalemse dijk eindigt en waar je linksaf het pad af kunt naar beneden, richting de Dalemse Poort (even buiten Gorinchem) kun je mooi wandelen. Vroeger deden wij dat meer dan nu. Je hebt er het landschap van hollandse rivier (Merwede), stadje met stadsmuur, slot Loevestein op de achtergrond en een molen. Met een flauw zonnetje in het voorjaar alles wat een mens te willen heeft op een vrijdagnamiddag.
Dacht je. Want Gorinchem heeft zoveel meer te bieden. 's Nachts komt er namelijk van alles en nog wat uit de krochten van deze stad en niet alleen uit het plaatsje zelf, ook uit de weide omtrek trekt het een afspiegeling van zo ongeveer alle jongeren- en ex-jongerenculturen denkbaar. Zo ook een hele interessante specifieke gothics-scene. Altijd intrigerend vind ik ze. Zette vriend L niet ook ooit een lijntje onder zijn oog?
Als een geschenk kregen wij het volgende tafereel aangeboden die middag. Daar, op dat punt aan de dijk, was een groepje neergestreken. In lange zwarte jassen en klaar voor het weekend in vol zwartornaat hadden zij tegen 't hollands landschap hun kampje opgeslagen. Tientallen meters voor we langsliepen roken wij de geur al. Het moet in het jaar 2000 zijn geweest; op een kleinste formaat buta-gasstelletje zat de beste jongen pannekoekjes te bakken, in de buitenlucht, molentje, rietkraag, voor zijn spookvrienden.
